#biblioigualdade: O azul é unha cor cálida

Clementine é unha adolescente sen problemas. Chega do campo para integrarse nun instituto no que sente a gusto. Un día crúzase na rúa cunha parella de mozas. Unha leva o pelo tinguido de azul, e sorrille, mentres Clementine baixa a vista. A partir deste preciso momento todo vai cambiar para ela: a súa relación cos seus novos amigos, o seu sitio na familia, as súas prioridades e sobre todo a súa sexualidade.

É difícil saber que aspecto ten o amor. Ás veces doe e sempre hai obstáculos no camiño. Pero unha calor inabarcable instálase no estomago, que che fai vibrar e che empuxa a superarte.

Estamos diante dunha obra que describe con moita delicadeza o cotián dunha nova muller mediante a lectura dos seus diarios. Clementine e Emma tentan amarse a pesar das dificultades que supón a visión da homosexualidade por parte da sociedade actual e os propios prexuízos de Clementine.

Pero descubrimos unha historia de amor que, a pesar de ser tráxica, podería ser a de calquera, e sen diluír a súa intensidade nunha profusión de reivindicacións sociais. Aprender, crecer, amar. Iso é o que nos ensina este emotivo e absorbente slice- of- life, penetrándonos no máis persoal e o máis intimo de dous mozos valentes.